περιτείρω

Α

1. τρίβω κάτι ολόγυρα, κατατρίβω

2. μτφ. ενοχλώ κάποιον πάρα πολύ, κατατρύχω, βασανίζω.

[ΕΤΥΜΟΛ. < περι-* + τείρω «τρίβω, βασανίζω, ταλαιπωρώ»].